BİR MAYIS VE İŞÇİLER

Üretimin çok azaldığı, rantiyeciliÄŸin, taÅŸeronluÄŸun, aracılığın kazanç kaynağı olduÄŸu günümüzde emek deÄŸersiz, emekçi ise yok sayılıyor. İşçi ve iÅŸyeri güvenliÄŸi önemsiz, dolayısıyla emekçinin yaÅŸama hakkı da güvensiz.

Mülteci adı altında yurdumuza gelip, hemen her bölgede yerleÅŸmiÅŸ, sayıları milyonlar ifade edilen kiÅŸiler, aldıkları sosyal yardımlarla yetinmeyip, ucuz iÅŸçi olarak kolayca iÅŸ bulabilmektedir.

Dünyada emeÄŸin ve emekle kazanılanın deÄŸerli olduÄŸu, insan haklarının hayata geçirildiÄŸi demokrasisi geliÅŸmiÅŸ ülkelerin yanında ülkemizdeki uygulamalar ve sonuçları sorgulandığında tablo hiç iç açıcı deÄŸil.


• İşçiler emeklerinin karşılığını alamıyor, onuru hiçe sayılarak ianeye muhtaç bırakılıyor.

• İmzalanan uluslar arası anlaÅŸmalara karşın yeterli önlemler alınmıyor, çocuk iÅŸçiliÄŸi devam ediyor. Mevcut eÄŸitim sistemi de okulda olması gereken yaÅŸta iÅŸçiler üretiyor. Çocuklar ucuz iÅŸgücü olarak görülüyor ve çalıştırılıyor.

• Gündelik ev hizmetlerinde çalışan kadınlar için yapılan yasal düzenlemeler yetersiz.

• Ev kadınlarının sürekli evde ürettikleri görülmediÄŸi gibi çoÄŸunun hiçbir sosyal güvencesi de yok.

• İşçiler mevsimlik iÅŸler için aileleriyle birlikte sık sık yörelerinden uzak diyarlara göç ediyor, insani olmayan koÅŸullarda yaÅŸamaya çalışıyor.

• İşçiler örgütlenemiyor. Grevli, toplu sözleÅŸmeli sendikal haklarını kullanmak isteyenler iÅŸten çıkarılabiliyor.

• İşçiler bayramlarını istedikleri gibi kutlayamıyor. 1 Mayıs’ın simgesi alanlar iÅŸçiye kapalı.

• İşçiler kandırılıyor. EmeÄŸini sömürenleri sorgulamak yerine yapay olarak yaratılan etnik köken, din, mezhep gibi ayrımlarla birbirlerine de ötekileÅŸip farklı yönlere savruluyor. Örgütlü mücadelenin saÄŸlayacağı gücü kaybediyor.

• İşçiler gittikçe köleleÅŸiyor. Açlık sınırının altında çalışmak ya da iÅŸsiz kalmak ikilemiyle karşı karşıya kalıyor.

• İşçiler madenlerde, tersanelerde, inÅŸaatlarda, fabrikalarda çoÄŸu önlenebilir kazalarla yaÅŸamlarını kaybediyor.

• İşçiler cinayet gibi, sözde iÅŸ kazalarıyla ölüyor…

EmeÄŸinden baÅŸka sermayesi olmayanlar ancak demokrasisi geliÅŸmiÅŸ hukuk devletlerinde haklarını arayabilir ve haklarına kavuÅŸabilir. ÇaÄŸdaÅŸ bir yaÅŸam için verilecek demokrasi ve özgürlük mücadelesi, aynı zamanda emeÄŸin mücadelesidir. İşçiler insan olmaktan gelen haklarını, üretimden gelen güçleriyle alma yolunda mücadele veriyor.

Ancak, iÅŸçilerin sendikalara üye olmaları çeÅŸitli ÅŸekilllerde önlenmiÅŸ, sendikalı iÅŸçi sayısında büyük düÅŸüÅŸ yaÅŸanmaktadır.

Bu mücadele tüm haklar alınıncaya kadar devam edecek.

YAÅžASIN 1MAYIS: