AGORA MEYHANESİ

		Bilmeyenimiz yoktur bu eseri ;

		ama benim gibi çok ilginç ve hazin hikayesini bilmeyenleriniz de çoktur diye tahmin ediyorum.

		1890’da bir Rum olan kaPtan AstERİ , Balat çarşısında bir meyhane açar. Meyhanesine de Rumca “meydan” anlamına gelen “Agora” adını koyar. Meyhane masa yerine kullanılan dev fıçıları ve ucuz şaraplarıyla kısa zamanda ün yapar. Ama meyhanenin ününü artıran olay ilgisiz bir biçimde İzmir kaynaklıdır.

		Aradan zamanlar geçer...

		Tarih 1959’dur.

		Onur Şenli adında bir Tıp fakültesi öğrencisi kOmşu kıZına aşık olUr ama aşkına karşılık bulamaz. Aşk acısı ona soluğu birçok zaman, İzmir’in Agora semtinde aldırmaya başlar. Çünkü Agora salaş meyhanelerin mekanıdır. Bir gün bu salaş meyhanelerden birinde içtikten sonra eve gelir ve bir mektup yazmaya başlar aşkına.

		Mektup şöyle başlar: “Sana bu satırları bir sonbahar gecesinin felç olmuş köşesinden yazıyorum.”

		Onur Şenli, mektubun ileriki bölümlerinde farkına varır ki aslında bir mektup değil bir şiir yazmaktadır. Şiirine de şu adı koyar: Gece, Şarap ve Aşk

		Onur, şiiri yayımlatmak için fakültenin dergisine gönderir,şiiri kabul edilir. Şiir dergide tam basılmak üzereyken, Ege Expresi gazetesinin kültür-sanat editörü tarafından görülür. Editör şiiri yayınlar ama adını değiştirerek. Şiirin adı olur Agora Meyhanesi.

		Şiir o kadar sevilir ki, dillere pelesenk olur. Hatıra defterlerinde yer alır, sevgililerin kulaklarına fısıldanır. Şarkısı yapılır, şarkıyı neredeyse ünlü olup da söylemeyen sanatçı kalmaz. Müzeyyen Senar, Zeki Müren, Gönül Yazar, Behiye Aksoy sadece bunlardan birkaçıdır.

		Şarkıyı dinleyenler İzmir’deki Agora’dan habersiz Balat’ta ki Agora Meyhanesi’ne akın ederler. Çünkü şarkıdaki Agora Meyhanesi’nin burası olduğunu düşünmektedirler. Haliyle geceleri burası hınca hınç dolmaya başlar. Öyle popüler bir mekan olur ki tam 286 Türk Filmi’nin meyhane bölümleri burada çekilir. Yani ucuz şarapların satıldığı meyhane Türkan Şoray’ları, Fikret Hakan’ları, Ayhan Işık’ları, Cüneyt Arkın’ları ağırlamaya başlar.

		2000’li yıllardan sonrada kaderine terkedilir, çöplük olarak kullanılmaya başlar.

		AGORA MEYHANESİ (şiir,tam metin)

		Sana bu satırları

		bir sonbahar gecesinin

		felç olmuş köşesinden yazıyorum

		Beşyüz mumluk Ampullerin Karanlığında

		saatlErdir boşalan kadehLerE

		şarkılarını dolduruyorum

		tabağımdaki her zeytin tanesine

		simsiyah bakışlarını koyuyorum

		ve kaldırıp kadehimi

		bu rezilcesine yaşamaların şerefine içiyorum.

		burası agora meyhanesi

		burada yaşar aşkların en madarası

		ve en şahanesi

		burada saçların her teline bir galon içilir

		gözlerin her rengine bir şarkı seçilir

		sen bu sekiz köşeli meyhaneyi bilmezsin

		bu sekiz köşeli meyhane seni bilir

		burası agora meyhanesi

		burası arzularını yitirmiş insanların dünyası?

		şimdi içimde sokak fenerlerinin yalnızlığı

		boşalan ellerimde kahreden bir hafiflik

		bu akşam umutlarımı meze yapıp içiyorsam

		elimde değil

		bu da bir nevi namuslu serserilik

		dışarda hafiften bir yağmur var

		bu gece benim gecem

		kadehlerde alaim-i semaların raksettiği

		gönlümde bütün dertlerin hora teptiği gece bu

		camlara vuran her damlada seni hatırlıyorum

		ve sana susuzluğumu

		birazdan şarkılar susar, kadehler boşalır

		umutlar tükenir, mezeler biter

		biraz sonra bir mavi ay doğar tepelerden

		bu sarhoş şehrin üstüne

		birazdan bu yağmur da diner

		sen bakma benim böyle delice efkarlandığıma

		mendilimdeki o kızıl lekeye de boş ver

		yarın gelir çamaşırcı kadın

		her şeyden habersiz onu da yıkar

		sen mesut ol yeter ki ben olmasam ne çıkar?

		dedim ya burası agora meyhanesi

		bir tek iyiliğin tüm kötülüklere meydan okuduğu yer

		burası agora meyhanesi

		burası kan tüküren mesut insanların dünyası."

		(ALINTIDIR)

Yapılan Yorumlar