Dönemin Başbakanı Bülent Ecevit ve Yardımcısı Erbakan, İngiltere'nin Kıbrıs barış görüşmeleri konusunda olumsuz cevap vermesi üzerine, garantörlük hakkını kullanarak ve Ada'daki Türklerin güvenliğini de dikkate alarak 20 Temmuz 1974'te Kıbrıs Barış Harekatı'nın başlaması kararını almıştı.

Türkiye, 20 Temmuz 1974'te Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin (BMGK) 353 sayılı kararı ile İngiltere ve Yunanistan'a "barışın yeniden tesisini sağlamak üzere müzakerelere başlama" çağrısında bulundu ve 22 Temmuz 1974'te harekatı durdurmuştu.

25 Temmuz 1974'te toplanan 1'inci Cenevre Konferansı, 30 Temmuz 1974'te imzalanan Cenevre Deklarasyonu'nu ile son buldu.

Konferansın 8 Ağustos'ta başlayan ikinci aşamasında, Yunanistan, Ada'da yeni anayasal düzenin kurulmasına yönelik tüm teklifleri reddetti ve anayasaya ilişkin varılacak bir uzlaşma için Türk birliklerinin geri çekilmesini ön koşul olarak ileri sürdü.

Ayrıca ikinci toplantıya kadar Rum ve Yunan askerlerinin Türklerin bulunduğu bölgeden çekilmeleri gerekiyordu ancak çekilmedikleri gibi saldırılar da sürmüştü..

2'nci Cenevre Konferansı görüşmelerinden de bir sonuç çıkmayınca 14 Ağustos’ta "Ayşe tatile çıksın" parolasıyla Kıbrıs Barış Harekatı'nın ikinci aşaması başladı ve 16 Ağustos'ta ateşkes ilan edildi...

 

 

ANILARIM

(2. BARIŞ HAREKATI)

 Ateş kes ile birlikte yaralarımız sarılmaya,

şehitlerimiz toprağa verilmeye başlanmış,

Bufevento 50. Alaya teslim edilmiş, 3. Tabur,

Ayer Mola köyünde konuşlandırlmıştır. Haftalık

izinlerimizde Lefkoşa’ya gidip, dünya ile tek

bağlantısı olan Saray Otelden evlerimize

telefon ediyorduk. Diğer zamanlarda Cihan

Harbindeki askerler gibi mektuplar yazıyor, gelen

mektuplardaki, el, parmak resimlerinden çocuk

özlemi gideriyorduk.

Barış görüşmelerinden sonuç alınamamış, 14

Ağustos1974 günü yeniden birliklerimize harekat

emri verilmiştir. Bu harekatta Omorfo idi hedefimiz

ve emrimizde iki tank vardı.

Çok sayıda esir vardı elimizde. Onları Kızılhaç’a

teslim ettik.

Nihai hedefimiz olan Lefke’ye birliklerimiz,

16 Ağustos günü ulaşmıştı. Yeniden ateş kes

yapılmıştı.

Terhis beklerken, süresiz ertelendiği haberi

geldi. 30 Ağustos 1974 tarihinde, Asteğmenlikte

süremiz dolduğundan, Teğmenlik yıldızımız Bölük

Komutanım Recep Şen tarafından cephede törenle

takıldı.

Komutanımız Sabri Evren Türkiye’ye dönmüş,

Adnan Doğu Paşa Hava İndirme Tugay Komutanı

olmuştu.

Türk Ordusu, 20 Temmuzda Türkleri Rum

mezaliminden kurtarırken, Güney Kıbrıs ve

Yununistan’da Cuntanın yıkılmasını sağlamıştır.

 

87

KIBRIS TÜRKÜ SONSUZA KADAR ÖZGÜR

KALACAKTIR.

Nihayet, terhis kararlarımız çıktı, Aralık ayında

Kayseri’ye geldim. Bir arkadaşımın babası,

memuriyet yapacaksan Ankara’da olman gerek,

İstanbul’da memurluk yapılmaz demişti. Biz de,

Ankara’ya taşındık. Ecevit Hükümeti istifa etmiş

ama yeni hükümet kurulmadığından, Bakanlar

görevde idi. Askerlik öncesi çalıştığım TEK Genel

Müdürlüğü yerine, Turizm Bakanlığında göreve

başladım. Harekattan önce yazılı sınava girmiş

Kıbrıs’ta iken fizibilite uzmanlığı sözlü sınavına

çağırılmıştım. Bu nedenle Bakanlıkta atamam kolay

oldu. Ayrıca Bakan Orhan Birgit beni iyi tanırdı.

Amacım, müfettişlik sınavlarına hazırlanmak ve Batı

Anadolu Seramik Sanayiinden ayrılma nedenimi

gerçekleştirmek istiyordum. Bu arada, savaşın

insanlar üzerindeki etkisini uzatmadan bir örnekle

anlatmak isterim. “ Memurlarla ilişkilerimde

zorlanıyordum. Bir mimar arkadaşın, yolluk için

evrakları eksik vermesi nedeniyle tartışmam sert

oldu. Bakanlık çok yadırgadı.” Bu nedenle, Orhan

Birgit bakanımın ayrılmasından sonra ben yeniden

eski Kurumum TEK Genel Müdürlüğüne döndüm.

Burada, müfettiş kökenli ağabeylerin de teşviki ile

katıldığım sınavlardan, Tekel Genel Müdürlüğü

Teftiş Kurulunu kazanarak yeniden İstanbul’a

doğru yola çıkacaktım.

Harekattan, on yıl sonra Samsun Sigara

Fabrikasında teftişte iken, 1983 yılında Birinci

Ordu Komutanlığında düzenlenen bir törenle,

Genel Kurmay Başkanlığınca, yıllar sonra da, Şişli

Kaymakamlığında düzenlenen bir törenle KKTC

tarafından madalyalar ile ödüllendirildim.