Bir yöneticinin eskimesi, sahip olduğu yönetsel bilgi ve becerilerinin geçerliliğini ve güncelliğini yitirmesi ve kendisinden beklenen sonuçları elde etmede yetersiz kalmasıdır. Ancak bu durumun yaşanması kaçınılmaz değildir.

Yönetici, eğer isterse ve gerekli çabayı gösterirse yetkinliklerinin erozyonunu önleyebilir ve kendisini paslanmaktan koruyabilir. Bunun için, yöneticinin her şeyden önce büyüme ve yenilenmeyi uyaracak sürekli bir çaba göstermediğinde bilgi ve becerilerinin erozyona uğraması nedeniyle giderek işlevsiz kalacağının farkında olması gerekir.

Bu farkındalığa sahip bir yöneticinin eskime/paslanma riskini ortadan kaldırması gerçekte çok da zor değildir. Yalnızca, bunu içtenlikle istemesi, ne yapması gerektiğini bilmesi ve yapması gerekenleri disiplinli bir şekilde uygulaması gerekir.

Sürekli olarak güncel kalmak isteyen bir yönetici;

• Merak duygusunu canlı tutmalı, öğrenme tutkusu ile okumalı, araştırmalı, dinlemeli ve tartışmalıdır.
• Öğrendiklerini önemsemeli, yeni bilgileri ve becerileri işinde uygulamalı, yenilikleri denemekten ve gerekirse hatalar yapmaktan korkmamalıdır.
• Belirli bir konuda aşırı uzmanlaşmadan kaçınmalı, çok fazla zaman ve emek harcadığını düşündüğü bir alanın değişim sonucu geçersiz kalması durumunda direnç göstermemelidir.
• Kendisinden beklenenleri tatmin edici düzeyde gerçekleştirecek bilgi ve becerilerle yetinmeyi öğrenmeli, ilgi alanlarında yeterli olduğunu düşündüğü noktalarda durmasını bilmelidir.
• Uzun dönemli kariyer planları yapmalı ve bu planlarında iş dünyasındaki hızlı değişimleri öngörerek gelişme, ilerleme fırsatlarını aramalı ve değerlendirmelidir.
• Şirket ve ekip içinden 360 derece geribildirim almalı, bunlar üzerinde önyargısız düşünmeli ve ilham verici, cesaretlendirici koçluk alma fırsatlarını değerlendirmesini bilmelidir.

Yöneticilerinin paslanmamasını isteyen şirketlerin de izlemesi gereken bazı politikalar ve uygulamalar vardır. Şirketler;

• Öncelikle, yöneticilerinin eskimelerine kayıtsız kalmamalı, onları güncelliklerini korumaları ve kalıcı olmaları için cesaretlendirmelidir.
• Şirket içinde yöneticilerin öğrenme ve gelişme sürecinin etkinliğini sağlayacak tüm tekniklerin, yöntemlerin ve araçların kullanılmasını özendirmelidir.
• Öğrenilenlerin uygulamaya transferini kolaylaştırmalıdır.
• Açık iletişime ve güvene dayalı motive edici örgütsel ortamı yaratmalı, iş başında öğrenme ve problem çözme fırsatları sunmalı ve şirket içi ekipler arası akran etkileşimlerini kolaylaştırmalıdır.
• Yöneticilerin bireysel gelişme ihtiyaçlarına duyarlı olmalı ve hızlı tepki vermelidir.
• Yöneticileri sürekli öğrenmeye özendiren, destekleyen yönetim politikaları izlemeli; onları bilgi ve becerilerini çeşitlendirici ve zenginleştirici kurslar, sertifikalar, dereceler almaya yöneltmeli, hatta yükselmenin önkoşulları olarak dayatmalıdır.
• Alınan eğitimleri, sertifikaları, dereceleri performans değerlendirme süreçlerinde dikkate almalı, takdir etmeli ve finansal anlamda ödüllendirmelidir.

Bütün bunların ötesinde, yöneticinin eskimemesinin temelinde onun bireysel motivasyonunun yattığı unutulmamalıdır. Yönetici, başarılı ve kalıcı olma isteğine ve başarma motivasyonuna sahip değilse örgütsel, çevresel ya da durumsal faktörlerin olumlu olması çok da etkili olmayacaktır.

Başarı motivasyonu yüksek yönetici, girişimci tarz sergiler, kişisel gelişimi için inisiyatif ve sorumluluk alır, kendisi için iddialı fakat gerçekçi hedefler belirler, hesaplanmış riskleri kabullenir. Hedeflerine ulaşmak için kapsamlı planlar yapar, kendi performansı ile ilgili somut geribildirimler alacağı fırsatları arar, gelişimine katkı yapacak problemlerle uğraşmayı tercih eder, başarı duygusunu yaşatacak fırsatları değerlendirir. İşleri iyileştirmek için zaman ayırır, çaba harcar ve başarısından gurur duyar. Tüm bu duygular ve davranışlar onun güncel ve kalıcı bir yönetici olmasına katkı sağlar.